Rada Miejska w Stargardzie zaproponowała, by rondo u zbiegu ulic Obwodnicy Staromiejskiej, Bydgoskiej, Marii Skłodowskiej-Curie i Kazimierza Wielkiego nosiło nazwę Rondo Zawiszy Czarnego. Rondo wybudowane zostało w bezpośrednim sąsiedztwie pomnika Patriotycznego Stargardzianie- Ojczyźnie powstałego w setną rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę. Dlatego radni chcieli, by nazwa ronda nawiązywała do przesłania, jakie niesie ze sobą patriotyczna symbolika pomnika.

Zaproponowana nazwa Rondo Zawiszy Czarnego nawiązuje do pamięci bohatera bitwy pod Grunwaldem, jednego z najwybitniejszych i najznakomitszych Polskich bohaterów średniowiecznego rycerstwa. Osoby, której historia i dokonania przetrwały w pamięci Polaków przeszło sześć stuleci. Dla sobie współczesnych cytując kroniki Jana Długosza Zawisza Czarny „rycerzem był nie ustępującym nikomu wśród współczesnych w całym świecie chrześcijańskim, we wszystkich bitwach nieugięty, uchodził za najsławniejszego i najdzielniejszego rycerza podejmującego wszelkie czyny bohaterskie w czym mu nikt nie dorównał...”. W liście króla węgierskiego i rzymskiego Zygmunta Luksemburskiego, który po śmierci Zawiszy Czarnego poległego, w obronie chrześcijańskiej Europy przed najazdem Turków, w bitwie pod Golubacem 12.06.1428 r. jako jeden z pierwszych o zdarzeniu tym powiadamiał nazywając Zawiszę: „najzręczniejszym i najobrotniejszym towarzyszem i wodzem, ...najdzielniejszym... rycerzem, najbardziej doświadczonym wojownikiem i wielkim dyplomatą, jak to całemu światu wiadomo…”.

W uzasadnieniu do uchwały możemy przeczytać, że dla ludzi czasu rozbiorów Zawisza Czarny był szczególnym bohaterem. Rycerzem bez skazy, z zawsze stojącym u niego na pierwszym planie interesem Królestwa Polskiego. Symbolem wszelkich cnót, na czele z męstwem i patriotyzmem. Symbolizował minioną wielkość i potęgę Polski, był przykładem możliwości drzemiących w narodzie. Dla współczesnych naszych czasów pozostał niezapomnianym bohaterem, synonimem lojalności i wierności. Przysłowie o poleganiu na Zawiszy w takiej formie, w jakiej używane jest do dziś, odnotowane zostało w Słowniku Samuela Bogumiła Lindego z 1814 r. i jak obliczyli eksperci, do lat sześćdziesiątych XX w. pojawiło się ono w utworach aż 32 pisarzy. Zawisza Czarny jest patronem harcerzy i pozostaje najwyższym autorytetem moralnym, symbolem dawnej chwały i potęgi Polski Jagiellonów.