We wtorek w Muzeum Archeologiczno-Historycznym w Stargardzie odbyła się konferencja prasowa, podczas której zaprezentowano nowy obiekt, który został wypożyczony na wystawę stałą pt. Stargard – miejsce z historią.

Przedstawiany eksponat to jedwabna tkanina ołtarzowa z 1678 roku ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu, która niegdyś znajdowała się w kościele Mariackim w Stargardzie. Ufundowana została przez wdowę Marię Dracken, która zmarła rok później. W następnych latach, w posadzce owego kościoła pojawiła się płyta grobowa Marii oraz jej rodziny.

W konferencji prasowej udział wzięli Dyrektor Muzeum Narodowego w Poznaniu Tomasz Łęcki, Dyrektor MAH w Stargardzie Marcin Majewski, Marianna Czerwińska – opiekun tkaniny i wykonawczyni kwerendy dla stargardzkiego Muzeum, Agnieszka Ochla – konserwatorka z pracowni tkanin przygotowująca obiekt do ekspozycji oraz Piotr Tarnawski – autor wystawy czasowej pt. „Ecclesia Sanctae Mariae. 730 lat kościoła Mariackiego w Stargardzie”.

Konferencja była okazją do opowiedzenia o dobrej współpracy pomiędzy muzeami, kulisach kwerendy muzealnej oraz wytężonej pracy konserwatorów w celu przygotowania tkaniny do wystawy.

Moment jej prezentacji zbiegł się także z jubileuszem otwarcia po remoncie budynku Bastei oraz wystawy stałej, która miała miejsce w czerwcu 2013 roku. Wiele obiektów ze stargardzkiego kościoła Mariackiego, i nie tylko niego, zaginęło po 1945 r. Przy okazji realizacji wystawy czasowej przez MAH w Stargardzie odnaleziono także rękopis z XIX w. opisujący wnętrze kościoła i jego wyposażenie m.in. płyty nagrobne, epitafia, nadstawy ołtarzowe, świeczniki, dzwony, ambony: Co się z nimi stało, to do dzisiaj dochodzimy tak naprawdę do tej wiedzy – mówi Marcin Majewski.

Dlatego odnalezienie tej tkaniny w poznańskim Muzeum ma dużą wartość dla historii Stargardu i regionu. Zaczęło się od pisma, które wpłynęło ze stargardzkiego do poznańskiego Muzeum i spotkało się z wyjątkowym potraktowaniem ze strony Dyrektora Tomasza Łęckiego, nie tylko z powodu rodzinnych związków z Pomorzem: Będąc pod wrażeniem wspaniałego kościoła Mariackiego i renowacji  zrobiłem taką długa dekretację, aby koniecznie pomóc w tej sprawie – mówi Dyrektor Muzeum Narodowego w Poznaniu Tomasz Łęcki.

Poszukiwania okazały się skuteczne. Poznańskim muzealnikom w swoich zbiorach udało się odnaleźć tkaninę: Ale niesamowite jest to, że były płyty w kościele fundatorki tkaniny oraz jej rodziny, one nie przetrwały, kamień nie przetrwał, natomiast delikatny jedwab jakimś zrządzeniem losu przetrwał – zauważa Marianna Czerwińska z poznańskiego Muzeum.

Aby tak delikatny materiał mógł cieszyć oko, potrzebne były zabiegi konserwatorskie: Trafiła do pracowni w bardzo złym stanie, moim zadaniem było podnieść wartości estetyczne i wytrzymałościowe tkaniny. Wszystkie jej części zostały oczyszczone oraz połączone w miejscu pierwotnych przeszyć – opowiadała konserwatorka Agnieszka Ochla. Po zakończeniu wystawy czasowej Muzeum Narodowe w Poznaniu zaproponowało, aby obiekt pozostał tutaj na dłużej, a stargardzkie Muzeum od razu przyjęło propozycję. Tkaninę można oglądać w stargardzkiej Bastei w parku Piastowskim na pierwszym poziomie tamtejszej wystawy.