Przy grobie płk Ignacego Misiąga umieszczona zostanie nowa, bardziej czytelna tablica pamiątkowa z wizerunkiem orderu Virtuti Militari.
Dotychczasowa tablica, która zamontowana została z inicjatywy mieszkającego pod Stargardem Mariana Skwary, zostanie przekazana muzeum.
Płk Ignacy Misiąg to wyjątkowa postać.
Urodził się 30 lipca 1891 roku w Tywoni, był synem Jana, niezamożnego chłopa i Franciszki z domu Krajnig.
Uczył się w gimnazjum w Jarosławiu, gdzie zdał maturę w 1910 roku. Po ukończeniu gimnazjum rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim, które zmuszony był przerwać z powodu powołania do armii austro-węgier. Odbył jednoroczną służbę, w latach 1910-1911 w samodzielnym batalionie 90 Pułku Piechoty, służył wówczas na terenie Bośni i Hercegowiny. Po spełnieniu obowiązku wojskowego powrócił do nauki.
Po wybuchu I wojny światowej został wcielony do cesarskiej armii. Po ukończeniu szkoły oficerskiej, w stopniu podchorążego rezerwy, wysłany został na front serbski. Następnie walczył na terenie Czarnogóry i Włoch.
1 listopada 1918 roku Ignacy Misiąg otrzymał awans do rangi porucznika.
Misiąg był twórcą i dowódcą 14 Pułku Piechoty. 31 marca 1924 roku na podstawie Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Stanisława Wojciechowskiego został awansowany do stopnia podpułkownika. Dowodząc pułkiem nie tylko dbał o wyszkolenie i dyscyplinę podległych żołnierzy, ale również zwalczał analfabetyzm organizując kursy, które ukończyło ponad 4 000 żołnierzy.
Działał w harcerstwie, był szefem departamentu personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych, a w czasie bezrobocia w 1932 i 33 roku 14 Pułk Piechoty wydawał darmowe posiłki dla dzieci.
1 stycznia 1929 roku Prezydent Ignacy Mościcki awansował Ignacego Misiąga do stopnia pułkownika, a 27 listopada nadał mu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za zasługi na polu organizacji, administracji i wyszkolenia wojska. W roku 1934 został odznaczony Krzyżem Niepodległości, a w 1935 Złotym Krzyżem Zasługi. W 1937 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, za wyjątkowe zasługi w służbie wojskowej
W lutym 1938 roku objął stanowisko dowódcy 6 Dywizji Piechoty.
W lipcu 1939 roku został dowódcą Oddziału Wydzielonego „Ignacy” i na jego czele wziął udział w kampanii wrześniowej. 1 i 2 września oddział toczył zacięte walki z 5 Dywizją Pancerną w okolicach Pszczyny. Oddział „Ignacy” został rozbity, płk. Misiąg trafił do Grupy Operacyjnej „Bielsko” w 6 Dywizji Piechoty.
20 września, po kapitulacji 6-tej Dywizji Piechoty w okolicach Rawy Ruskiej, dostał się do niewoli.
Początkowo przebywał w obozie w Bochni, następnie w Oflagu XI B Braunschweig (Brunszwik), gdzie pełnił funkcję starszego obozu. W kwietniu 1940 roku trafił do Oflagu II C Woldenberg (Dobiegniew), gdzie również był starszym obozu.
Kierował obozową organizacją podziemną, lecz w grudniu 1941 roku z uwagi na stan zdrowia zrezygnował z tej funkcji. Ciężko chory na chorobę Buergera został umieszczony w szpitalu jenieckim w Stargardzie, w którym amputowano mu nogi.
Choroba zakrzepowa w dalszym ciągu postępowała i w jej wyniku zmarł 24 stycznia 1942 roku.
W 1967 roku, za udział w walkach wojny obronnej 1939 roku, został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Przez długie lata nie wiedziano, że został pochowany w Stargardzie, bo data śmierci została błędnie wpisana do dokumentów, 1924 zamiast 1942 rok. Przez to, w wykazie jeńców Wojska Polskiego pochowanych w Stargardzie nie było jego nazwiska.
Nie było go też w wykazie Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach Opolu.
Pułkownik Ignacy Misiąg był żonaty z Marią Średnicką, z którą miał dwóch synów: Mariana i Jana oraz córkę Zofię. Rodzina w 1940 roku została wywieziona na Syberię, ale po powrocie rozpoczęli poszukiwania.
W 1946 roku dokumenty udostępnione przez Czerwony Krzyż przywiodły rodzinę do Ulikowa i Stargardu. W 1960 roku przypadkowo, podczas rozmowy z jednym z mieszkańców usłyszeli, że na cmentarzu wojennym w Stargardzie pochowany jest Ignacy Misiąg.
Wszyscy wiemy, że Międzynarodowy Cmentarz Wojenny znajduje się przy ul. Władysława Reymonta 26. Przechodzimy obok, przejeżdżamy, nie zauważamy. Zapytani, co w Stargardzie warte jest zobaczenia, nie wspominamy o tym wyjątkowym miejscu. Tymczasem, obok cmentarzy w Siekierkach i Chojnie jest to jeden z najważniejszych tego typu obiektów w regionie.
Tu jesteś:
- Wiadomości
- Stargard
- Międzynarodowy Cmentarz Wojenny ? płk Ignacy Misiąg. Cz.3
