zaginioną w nieznanych okolicznościach w latach 1962-1999. Płyta ujęta była w katalogu utraconych zabytków sakralnych pow. goleniowskiego i stargardzkiego podkom. dr. Marka Łuczaka, wydanego przez KWP w Szczecinie w lutym tego roku.
W marcu 2017 roku z koordynatorem ds. zabytków KWP w Szczecinie, skontaktował się dawny mieszkaniec Kluczewa, który po zapoznaniu się z publikacją, poinformował o lokalizacji płyty w kościele, oraz o przykryciu jej posadzką i drewnianym podestem przed ołtarzem, podczas remontu kościoła w latach 80-tych XX w.
Koordynator udał się do Kluczewa, by sprawdzić tę informację oraz zorientować się w ewentualnej możliwości jej wydobycia. Podczas rozmowy z proboszczem, administrującym parafią od dwóch lat i pokazaniu zdjęć płyty, ksiądz rozpoznał poszukiwany zabytek. Znajdował się on dokładnie w miejscu opisanym przez mieszkańca Kluczewa i okazało się, że ksiądz miesiąc temu podczas remontu wydobył płytę i złożył w plebanii, nie mając świadomości, że jest to poszukiwany zabytek. Płyta została zarejestrowana w bazie utraconych zabytków, prowadzonej przez Narodowy Instytut Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów w 2012 roku, po przeprowadzeniu programu rejestracji zabytków w powiecie stargardzkim, kiedy to policjanci poszukiwali zaginionej płyty wraz z poprzednim proboszczem.
Płyta powstała w 1801 roku, jako pokrywa wejścia do krypty, gdzie pochowano Carla von der Osten (1697-1769) oraz Christinę Enfabeth von der Osten z domu von Lepell (1712-1771), właścicieli majątku i darczyńców kościoła w Kluczewie. Rodzina von der Osten była znanym rodem pomorskim pochodzącym z Saksonii, wymienianym na Pomorzu już w 1242 roku.
Policja wciąż poszukuje pozostałych zaginionych zabytków z kościoła w Stargardzie-Kluczewie: cynowego lichtarza z 1678 roku z inskrypcją: MARTINVS-GROSSTVS. PASTOR/MATHIAS ENGELKE-MARTINVS TIDE-DIAKONT oraz lichtarza z 1668 roku z inskrypcją: MERTEN MAS 1668. Zabytki te są ważnym elementem historii regionu, dlatego cenne są wszelkie informacje pomocne do ich odnalezienia.
podkom. dr Marek Łuczak