Urzędnicy z Gminy Dolice poinformowali, że na terenie gminy pojawiła się roślina o nazwie Barszcz Sosnowskiego.  Proszą o zachowanie ostrożności.

Barszcz Sosnowskiego to roślina, która każdego lata pojawia się w różnych miejscach kraju, również w naszym regionie. Mimo prób jej wytępienia cały czas odkrywane są nowe stanowiska jej obecności. Za pomocą portalu barszcz.edu.pl zgłoszonych zostało kilka miejsc w powiecie stargardzkim, w których zaobserwowano roślinę. Jej stanowiska zaznaczono nie tylko w Sądowie w gminie Dolice, ale również w Stargardzie, Marianowie przy ul. Stargardzkiej, gminie Ińsko i Chociwel. Urzędnicy z Dolic informują, że roślina może powodować oparzenia u ludzi oraz zwierząt hodowlanych. Spożycie przez zwierzęta zielonych roślin może spowodować stan zapalny układu pokarmowego, krwotoki wewnętrzne i biegunkę.
 
Czym jest Barszcz Sosnowskiego?

Barszcz Sosnowskiego został sprowadzony z Kaukazu jako roślina pastewna. Od lat jej uprawa jest zakazana, ale nie udało się wytępić wszystkich siedlisk. Na terenie woj. zachodniopomorskiego stwierdzono wiele obszarów występowania tego groźnego chwastu. Jest to roślina dwuletnia, która w pierwszym roku wytwarza rozetę liści (duże, pierzastodzielne), a w drugim wytwarza pędy nasienne (baldachy). W polskich warunkach roślina ta może wyrastać do wysokości 3,5–4 metrów. Często występuje na terenach wilgotnych w pobliżu cieków wodnych, kanałów i rowów. Włoski znajdujące się na liściach i łodygach barszczu Sosnowskiego wydzielają substancję parzącą. Parzące działanie tego związku nasila się podczas słonecznej pogody i wysokiej temperatury oraz dużej wilgotności powietrza. Kontakt z tymi roślinami powoduje podrażnienie dróg oddechowych, nudności, wymioty, zapalenie skóry, powstawanie pęcherzy, niegojące się rany i długo niezanikające blizny oraz zapalenie spojówek. Roztarte liście lub łodyga mają charakterystyczny zapach kumaryny.

Najbardziej powszechną i skuteczną metodą zwalczania barszczu Sosnowskiego jest jego wykaszanie, około 2 do 4 razy w sezonie. Całkowite wyeliminowanie roślin polega na ich „zmęczeniu”, czyli bardzo częstym koszeniu. Można też wykorzystać do zwalczania metodę chemiczną. Do zwalczania zbędnej roślinności zalecane są herbicydy zawierające glifosat. W miejscach, gdzie doszło do rozsiania nasion barszczu, walkę należy zaplanować na 3-4 lata (zgodnie z żywotnością nasion). To proces wymagający współpracy wielu jednostek, bowiem barszcz Sosnowskiego ma ogromną zdolność rozrodczą. Jeden egzemplarz może wytworzyć do 40 tys. nasion, co teoretycznie wystarczyłoby do obsiania nawet 200 ha. Wszystkie osoby biorące udział w zwalczaniu barszczu Sosnowskiego bez względu na stosowaną metodę i wykonywaną pracę, muszą być dokładnie poinformowane o szkodliwości oraz toksycznych i parzących właściwościach tej rośliny, ponadto muszą być wyposażone w odpowiednie ubrania ochronne.
          
Roślinę mają usuwać samorządy

Barszczu Sosnowskiego nie zaleca się usuwać samodzielnie. - Jest to roślina toksyczna, niebezpieczna dla osób mających z nią styczność. Podczas jej nieprawidłowego usuwania może dojść do zagrożenia zdrowia, a nawet życia ludzkiego. Nie powinno się obowiązku likwidowania tej rośliny powierzać mieszkańcom, którzy z różnych względów, czy to finansowych, czy też braku specjalistycznej wiedzy, mogą temu zadaniu nie sprostać- poinformował Marek Tałasiewicz, były wojewoda zachodniopomorski, który w 2015 r. uchylił uchwałę Rady Miejskiej w Szczecinie, która do usuwania trującej rośliny chciała zmusić właścicieli nieruchomości.

Jednostki samorządu terytorialnego oraz jednostki sektora finansów publicznych mogą ubiegać się o dotację na zadania związane z usuwaniem barszczu Sosnowskiego ze Środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Podstawą dofinansowania jest złożenie wniosku wraz z załącznikami, do których należą m.in. inwentaryzacja występowania barszczu. W tym roku nabór wniosków zakończył się wraz z końcem kwietnia, a aktualnie realizowane są zawarte umowy.