Od 1995 roku w Stargardzie ubyło 8 314 mieszkańców. W ostatnim czasie obserwuje się też spadek liczby urodzeń i wzrost zgonów, przez co przyrost naturalny znajduje się na minusie. Niezbyt optymistyczne są też deklaracje mieszkańców.
Trendy demograficzne i migracyjne kreują dla Stargardu poważne wyzwania w perspektywie średnio- i długoterminowej miasta. Sprowadzają się do tego, że liczba mieszkańców Stargardu stopniowo się zmniejsza. W okresie 1995-2018 Stargard stracił 8 314 mieszkańców, a więc liczba ludności zmalała o 11,4%. Spadek liczby ludności Stargardu wynika z kumulacji kilku zjawisk i próba odwrócenia tego trendu wymaga po pierwsze zidentyfikowania przyczyn i mechanizmów każdego z nich, a po drugie sformułowania odpowiedniej wielowątkowej odpowiedzi. Najistotniejsze z tych zjawisk to starzenie się społeczeństwa, niski przyrost demograficzny oraz niekorzystny bilans migracji.
Już aktualnie w Stargardzie udział osób w wieku 65 i więcej lat jest wysoki i wykazuje tendencję wzrastającą. W 2016 r. seniorzy w wieku 65 lat i więcej stanowili 16,1% ogółu mieszkańców, w 2017 — 17,2% a w 2018 r. — 18,3%. Na razie jednak dominującą grupą wiekową w strukturze demograficznej Stargardu jest grupa 18-44 lat. Zgodnie z prognozami to się jednak zmieni w perspektywie roku 2030, gdy to grupa seniorów 60+/65+ stanie się dominująca. Ten trend połączony z niskim przyrostem demograficznym przyczyniać się będzie do trwałego zmniejszania się odsetka osób w wieku produkcyjnym. A przyrost naturalny w Stargardzie wygląda coraz gorzej. W kolejnych latach 2015 -2018 kształtował się on następująco: +28 osób, +10 osób, -61 osób i -23 osoby. W 2020 roku negatywną wartość pogłębiła pandemia – liczba zgonów przewyższyła liczbę narodzin aż o 228.
Aż 39 proc. mieszkańców chce wyjechać ze Stargardu
Dodatkowo w 2020 r. ze Stargardu wymeldowało się aż 1414 osób. Koresponduje to z faktem ujemnego salda migracji krajowych, które w latach 2015-18 wynosiło odpowiednio:-136 osób, -65 osób, -105 osób i -181 osób. Niekorzystnego zjawiska nie równoważą również migracje 43 zagraniczne, których saldo też jest ujemne, choć w Stargardzie rośnie liczba stale zamieszkałych obcokrajowców. Jest ich łącznie 325, z czego ponad 2/3 stanowią Ukraińcy. Proces może w przyszłości przybrać na sile, bo w trakcie przeprowadzonej ankiety aż 39% ankietowanych mieszkańców Stargardu wskazało, że zamierza w przyszłości opuścić to miasto. Nawet jeśli część z tych odpowiedzi dotyczy zamiarów, które nie zostaną zrealizowane, to i tak sytuacja wymaga dogłębniejszej analizy przyczyn oraz podjęcia działań zaradczych.
Postępującemu spadkowi liczby ludności Stargardu towarzyszy wzrost liczby mieszkańców ościennych gmin wiejskich, co świadczy o rozwijającym się zjawisku suburbanizacji. Miasto „rozlewa się” chaotycznie na okoliczne tereny wiejskie, a zjawisko to powoduje wiele nadmiernych lub niepotrzebnych kosztów społecznych, klimatycznych, środowiskowych, zdrowotnych i finansowych. Wiele osób, które mieszkają poza miastem, korzysta z dóbr i usług publicznych w Stargardzie, co powoduje ponoszenie kosztów tych usług przez miasto bez osiągania wpływów podatkowych.
Mieszkają w Stargardzie, ale nie płacą podatków
Problem Stargardu pogłębia dodatkowo fakt, że statystyka, jak i system poboru podatków, nie uwzględniają w pełni realnej liczby mieszkańców miasta. Część mieszkańców celowo nie melduje się - z różnych względów. W szczególności zjawisko to dotyczy osób zasiedlających nowe budynki. 64% lokali mieszkalnych zbudowanych w Stargardzie w okresie styczeń 2015-październik 2020 pozostaje teoretycznie pusta, gdyż dotąd nikt się w nich nie zameldował.
W istocie władze Stargardu podjęły już zdecydowane działania zbieżne z poglądem większości ankietowanych. Odpowiedzią w tym zakresie ma być strategia „Stargard VITA!”, której celem ma być przyciągniecie nowych pracowników i mieszkańców, szczególnie z terenu województwa zachodniopomorskiego. Strategia obejmuje z jednej strony akcję promocyjną, która wskazywać ma Stargard jako atrakcyjne miejsce do pracy i życia. Z drugiej strony przyjmuje też bardziej konkretne formy, które wskazywać mają na korzyści z zamieszkiwania w Stargardzie. W szczególności chodzi o uruchomienie „Stargardzkiej Karty Mieszkańca”, której posiadanie zapewni preferencyjny dostęp do wielu usług publicznych. Na koniec 2020 roku wydano niecałe 10 000 takich karty. W przyszłości strategia powinna rozwijać się dalej i obejmować kolejne działania skłaniające do osiedlania się w Stargardzie.
źródło: Diagnoza sytuacji społecznej, gospodarczej i przestrzennej na potrzeby strategii "Stargard 2030"
Tu jesteś:
- Wiadomości
- Stargard
- Aż 39 proc. mieszkańców zamierza opuścić Stargard
