Średniowieczny napitek jest 38. produktem z Pomorza Zachodniego i pierwszym z Wolina, który może pochwalić się mianem tradycyjnego. W piątek, 5 sierpnia 2016 r. o metodach wytwarzania miodu mówili podczas spotkania z dziennikarzami Wojciech Celiński oraz Tomasz Goranin ze Stowarzyszenia „Centrum Słowian i Wikingów”. W konferencji prasowej uczestniczyli także marszałek województwa Olgierd Geblewicz, wicemarszałek Jarosław Rzepa, wicestarosta kamieński Marek Matys oraz burmistrz Wolina Eugeniusz Jasiewicz.

Tradycje wytwarzania wolińskiego napitku, do którego przyrządzenia wykorzystywany jest miód gryczany i leśny oraz szyszki chmielu, sięgają średniowiecza i życia Słowian, osiadłych na wyspie Wolin. Współcześnie w przygotowanie i popularyzowanie trójniaka leśnego zaangażowane jest Stowarzyszenia Centrum Słowian i Wikingów „Wolin-Jomsborg-Vineta”, które z początkiem lat 90. XX wieku powróciło do dawnych zwyczajów.

- Festiwal Słowian i Wikingów to gotowy produkt turystyczny, który teraz dzięki produktowi tradycyjnemu „Trójniakowi wolińskiemu leśnemu” zyskuje dodatkową wartość i nowe możliwości promocyjne  – mówi Marszałek Województwa Zachodniopomorskiego Olgierd Geblewicz.

- Stowarzyszenie „Centrum Słowian i Wikingów” powraca do najdawniejszych średniowiecznych receptur i tradycji bartniczych. Dopełnieniem trwającego w Wolinie festiwalu, obok części poświęconej rękodziełu, inscenizacjom i średniowiecznej kulturze, jest część kulinarna – dodaje Wicemarszałek Województwa Zachodniopomorskiego Jarosław Rzepa.

Z  aromatem i smakiem wolińskiego miodu pitnego jego wielbiciele mogą zapoznać się podczas różnych imprez, które co roku organizowane są w Wolinie. To między innymi trwający Festiwal Słowian i Wikingów, Noc Kupały czy warsztaty bartnicze.

Wojciech Celiński, prezes Stowarzyszenia „Centrum Słowian i Wikingów” w ten sposób mówi o tradycjach wytwarzania średniowiecznego napitku .  – Miód pitny był obecny w tradycji Wolina od ponad tysiąca lat. Najlepszym tego dowodem są słowa hagiografa Herborda o odrzuceniu darowanego przez św. Ottona wina, w imię wyższości miodu pitnego. Pierwotnie, z racji swej ceny, miód pitny pełnił funkcje rytualne i reprezentacyjne. Z rozwojem bartnictwa i innych sposobów pozyskania miodu, napój ten zagościł na stołach ówczesnych mieszkańców miasta Wolina powszechnie. Wkrótce stał się nawet produktem eksportowym.

Tradycyjny „Trójniak woliński leśny”
Współcześnie bazę tego produktu stanowią miody gryczany i leśny oraz szyszki chmielu. Jedną z pierwszych czynności jest wybicie miodu z plastrów. Otrzymane w ten sposób plastry miodu zalewane są wodą. Uzyskany miodowy napój przecedza się przez gęste sito i przelewa do dębowych beczek. Beczki z dojrzewającym miodem przechowuje się najpierw w pomieszczeniu ciepłym, następnie letnim, a na końcu przenosi się je do zimnej piwnicy. W okresie zimowym leżakujący trójniak wynoszony jest na jedną dobę na dwór, po czym wraca na dalsze przechowanie do piwnicy. Po upływie około półtora roku trójniak jest gotowy do konsumpcji. Wytworzony w ten sposób napój zawiera około 12-14 % alkoholu.

Miód na Listę Produktów Tradycyjnych prowadzoną przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi został wpisany w maju 2016 r.

Pod pojęciem produktu tradycyjnego jest rozumiany produkt, którego jakość lub wyjątkowe cechy i właściwości wynikają ze stosowania tradycyjnych metod produkcji, za które uważa się metody wykorzystywane co najmniej od 25 lat. Jest to produkt powstały z zastosowania do jego wytworzenia tradycyjnych surowców, a metoda jego produkcji lub przetwórstwa jest zgodna z tradycyjną.

Wnioski o wpisanie produkty na Listę przyjmuje w naszym województwie Wydział Rolnictwa i Rybactwa. Następnie są one opiniowane przez Polską Izbę Produktu Regionalnego i Lokalnego w Warszawie i ostatecznie trafiają do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, gdzie uzyskują końcową opinię.

Dodatkowe informacje o wszystkich zachodniopomorskich produktach, które mogą pochwalić się mianem tradycyjnego  dostępne są na stronie: www.wrir.wzp.pl

Załączniki