Ubieranie choinki, łamanie się opłatkiem, przygotowywanie prezentów, śpiewanie kolęd i 12 potraw na wigilijnym stole - to najbardziej znane tradycje związane z Bożym Narodzeniem. Są jednak domy, w których zwyczaje świąteczne są trochę inne.

„Wszystko zależy od tego, skąd pochodzą nasi przodkowie. Moi byli Ślązakami, więc takie tradycje panują u nas w domu” - mówi Irena. „Nie siadamy do Wigilii przed pierwszą gwiazdką, która symbolicznie nawiązuje do Gwiazdy Betlejemskiej. Prezenty pod choinkę zawsze przynosi Dzieciątko. Pod talerze wkładamy pieniądze, a do portfeli łuski karpia. Te elementy  mają  zagwarantować dobrobyt” - dodaje.

Inaczej jest u Anny, której rodzice urodzili się w regionie kurpiowskim. „Opłatek zawijamy w garść siana i układamy na stole wigilijnym. Do dzisiaj wykorzystujemy go również, jako element dekoracyjny i wieszamy na choince” - opowiada. „Wszyscy pilnujemy też, żeby niczego nie pożyczać, bo to zwiastuje pożyczki w kolejnym roku” - dodaje Anna. „W Wigilię do domu najpierw powinien wejść mężczyzna, który zwiastuje pomyślność. Odwiedziny kobiety to kłopoty i niedostatek” - mówi ze śmiechem.

Święta Bożego Narodzenia to doskonały moment, żeby przypomnieć sobie o tradycjach i zwyczajach.

„W naszym domu, podobnie, jak we wszystkich innych, zostawiamy jedno wolne krzesło i dodatkowe nakrycie. Nie jest ono jednak przeznaczone dla zbłąkanego wędrowca, ale dla dusz zmarłych przodków” - wyjaśnia Edyta. „Moi dziadkowie wierzą, że ci, którzy odeszli odwiedzają nas podczas świąt. Pilnują więc tego, żeby nikt gwałtownie na takim krześle nie usiadł, bo wtedy mógłby przygnieść duszyczkę” - dodaje.

„Te zwyczaje są tak piękne i nietypowe, że żal byłoby o nich nie pamiętać” - mówi Elwira, która od kilku lat mieszka w Stargardzie a urodziła się w Poznaniu.  „Prezenty pod choinkę przynoszą u nas Gwiazdory, a pocałunek pod jemiołą jest świątecznym symbolem miłości. Tyle tylko, że całujemy się w Sylwestra! Taki całus zapewnia długi i trwały związek” - wyjaśnia Elwira.

Istnieje mnóstwo tradycji świątecznych, które powoli odchodzą w zapomnienie. Nie są już kultywowane i powoli zanikają. Święta to dobry czas na przypomnienie o nich. To dzięki nim znamy swoje korzenie i wiemy, kim jesteśmy. O tradycjach nie tylko warto pamiętać, ale należy je kultywować i przekazywać z pokolenia na pokolenie.