Powody są różne – brak wiedzy, lenistwo i przyzwyczajenia, a czasem zasłyszane gdzieś tam prawdy, w które bezrefleksyjnie wierzymy. Gdy się z nimi rozprawimy, jest szansa na to, że eko-sceptyków zamienimy się w eko-entuzjastów.
Mit 1
Przed wrzuceniem do pojemnika umyj odpady – szklane, plastikowe, metalowe.
Nie jest to konieczne.
Surowce wtórne nie muszą być idealnie czyste, ale nie powinny brudzić innych odpadów. Wystarczy, że je dobrze opróżnimy i wrzucimy do odpowiednich pojemników. Surowce i tak zostaną umyte na późniejszym etapie recyklingu. Opakowania z zawartością należy wrzucać do pojemników na odpady mieszane.
Wyjątkiem – w kwestii mycia - mogą być jednorazowe pojemniki na wynos. Okazuje się że, oczyszczanie odpadów z resztek jedzenia to jeden z największych problemów, jeśli chodzi o recykling. Eksperci radzą, żeby zabrudzone opakowania albo przepłukać wodą, albo do pojemnika na odpady wyrzucać tylko te niezatłuszczone.
Jeszcze jeden problem związany z myciem to etykiety przyklejane do słoików. Obecnie raczej podejście jest takie, że nie należy usuwać etykiet, jeśli wymaga to użycia wody. Jeśli na etykiecie znajduje się informacja, że jest ona wykonana z folii termokurczliwej (PVC), należy ją zdjąć. Zdjęta folia PVC nie nadaje się do recyclingu, należy ją wrzucić do odpadów mieszanych.
Mit 2
Wszystkie śmieci segregowane trafiają do jednej śmieciarki.
Nowoczesne pojazdy, odbierające posegregowane śmieci, mają zazwyczaj podział na różne przegrody, do których trafiają poszczególne odpady.
W naszym mieście rożne rodzaje odpadów odbierane są w różne dni albo przez różne śmieciarki.
Musimy jednak pamiętać o tym, że my także wciąż popełniamy sporo błędów przy segregacji, więc śmieci w sortowni i tak są przeglądane.
Mit 3
Wszystkie plastikowe pojemniki i opakowania poddaje się recyklingowi.
Niestety to też mit. Jednym z takich produktów, których recykling jest kłopotliwe są plastikowe torby. Wrzucamy je do pojemników na tworzywa sztuczne, a nie na odpady mieszane, ale jeśli dobro środowiska leży nam na sercu, lepiej zaopatrzyć się w ekologiczną torbę na zakupy i zaprzestać używania foliówek.
Inne produkty, z których firma zajmująca się odzyskiwaniem surowców wtórnych i tak nie będzie mieć pożytku to plastikowe butelki po oleju, czy opakowania po margarynie, kubeczki po jogurcie i innych tego typu słodkościach. Kubeczki po jogurcie wrzucamy do pojemnika na plastik, butelki po oleju - mimo, że są plastikowe, do opadów mieszanych, tak jak np. mokry czy zabrudzony papier.
I torebki jednorazowe i opakowania po jogurtach można przetworzyć, ale problemem jest koszt takiej operacji. Przepisy nakazują takie opakowania zbierać, ale generalnie jest to towar niechciany. Trudnym odpadem jest też folia szeleszcząca (torebki po chipsach, paluszkach) z zabrudzeniami organicznymi oraz laminaty z tworzyw (folie po wędlinach, serach).
Na tej liście są jeszcze papierowe kubki po kawie. Po to, by były wodoodporne, nasycane są polietylenem. Aby można było wykorzystać ponownie takie kubki, trzeba by było oddzielić papier od polietylenu. Jest to proces bardzo kosztowny wiec się go nie przeprowadza. Kubki te należy wrzucać do odpadów mieszanych.
Mit 4
Do pojemnika na papier nie należy wrzucać paragonów.
Tu opinie są podzielone. Niektórzy eksperci twierdzą, że jeśli ktoś ma wątpliwości czy dany materiał faktycznie jest papierowy i czy nadaje się do recyklingu, wystarczy że spróbować go przerwać. Jeżeli się to uda, to zawartość papieru w papierowym odpadzie jest wystarczająca do tego, aby go recyklować. Inni mówią, że paragony to druk termiczny, w dodatku mogą zawierać toksyczne substancje, wiec nie są poddawane recyklingowi.
Mit 5
Do pojemnika na tworzywa sztuczne można wrzucać wszystko co jest tworzywem sztucznym, do pojemnika na szkło wszystko co wydaje się być szkłem, a do pojemnika na papier wszystkie papiery.
Nie!
Do pojemnika na tworzywa sztuczne nie powinniśmy wrzucać: gumy, gąbek, silikonu, odpadów higienicznych (np. szczoteczki do zębów, plastiku z gumą np. szczotki do włosów), plastikowych zabawek, styropianu, plastikowych odpadów medycznych czy plastikowych opakowań po materiałach niebezpiecznych, opakowań po olejach i substancjach oleistych.
Do pojemnika na szkło nie wrzucajmy: szkła termicznego (żaroodpornego), ceramiki, szklanych opakowań po lekach, luster, szyb i płyt grzewczych, naczyń stołowych, kryształów, zniczy, szkła mlecznego i szklanych opakowań po materiałach niebezpiecznych.
Do pojemnika na papier nie wrzucajmy – oprócz wspomnianego już zatłuszczonego papieru i kubków po kawie – papierów nieprzepuszczających i śliskich (np. opakowania po budyniu, kiślu, galaretce itp.), opakowań wielomateriałowych (np. pojemniki po mleku i sokach), zużytych chusteczek i serwetek, opakowań z żywnością, opakowań po przyprawach, środków higieny osobistej i pieluch, papierów powlekanych i lakierowanych.
I na koniec jeszcze jedna informacja, tym razem prawdziwa. Do 2030 roku w całej Unii Europejskiej musimy osiągnąć poziom 75% recyklingu odpadów opakowaniowych oraz 65% odpadów komunalnych. Nie uda nam się to, jeśli wszyscy nie zaczniemy segregować śmieci i nie poczujemy się odpowiedzialni za nasza planetę.
Tu jesteś:
- Wiadomości
- Lifestyle
- Rozmyślania na Dzień Środowiska
